Tereny, które obecnie są dnem Jeziora Solińskiego na początku lat 60-tych dwudziestego wieku zamieszkiwało około trzy tysiące osób. Niestety, wszyscy musieli się przesiedlić, a budowle zostały zrównane z ziemią. Nikt nie oszczędzał nawet kościołów czy cmentarzy. Świątynia w Wołkowyi została wysadzona. Podobnie stało się w przypadku budowli w Chrewcie i Teleśnicy Sannej.
Ostatecznie zalania dokonano we wrześniu 1967 roku. Podczas napełniania zbiornika solińskiego, zatopione zostały takie miejscowości jak: Solinka, Chrewt, Sokole, Horodek, Teleśnica Sanna i część Wołkowyi.