Świętujemy Dzień Polskiej Wódki i przypominamy produkcję trunków z procentami w Łańcucie i Tarnobrzegu [ZDJĘCIA]

Wódka - ten trunek towarzyszy nam podczas urodzin, imienin, studniówek, karnawału i wielu imprez. 13 stycznia obchodzimy nawet Dzień Polski Wódki.

Podkarpacie ma bogate tradycje związane z gorzelnictwem. Zdecydowanie najbardziej znana jest Fabryka Wódek Polmos Łańcut. Za początek działania gorzelni przyjmuje się rok 1764 – wzmianka o jej funkcjonowaniu w tym roku znajduje się w Archiwum Potockich. W 1816 roku Potoccy otrzymali Łańcut w spadku. W fabryce wprowadzili wiele unowocześnień, a hrabia Alfred Potocki postawił sobie za cel produkcję najlepszych wódek w całej Europie. 30 września 1857 roku likiernia otrzymała rządowe pozwolenie na działalność – wpisano ją do rejestrów Izby Handlowej w Krakowie. Pod koniec roku 1862, po śmierci Alfreda Potockiego, właścicielem został jego syn – Alfred Józef Potocki. Nowy właściciel chcąc zwiększyć zyski zwrócił się z prośbą o radę do eksperta od handlu i przemysłu gorzelniczego, G. Rosenzweiga. Stwierdził on, że wyroby fabryki mogą konkurować jakościowo zarówno z polskimi, jak i zagranicznymi produktami tego rodzaju. Zdecydowano o ekspansji firmy na rynek wódek. W 2021 roku Polmos Łańcut skończył swoją działalność, a wraz z nim unikatowe rosolisy. CZYTAJ WIĘCEJ - TUTAJ

Kiedyś słynna była w całej Europie Rafineria Spirytusu i Parowa Fabryka Prawdziwych Żytnich Wódek i Likierów Zdzisława hrabiego Tarnowskiego z Dzikowa. Tarnobrzeg słynął w świecie nie z siarki, ale produkcji alkoholi z najwyższej półki. Fabryka hr. Tarnowskiego wytwarzała Prawdziwą Żytniówkę, Tarniak, Krupnik Polski, Jarzębiak na francuskim koniaku, Koniak Żytni, Gin na sposób angielski, Wiśniak, oraz rozmaite likiery – Krem de Cacao, Kirasow, Krem de Mocca i wiele innych. W latach 30. produkowano rocznie nawet 100 tysięcy litrów trunków.