Historyczny mecz na Mundialu z podkarpackimi śladami [ZDJĘCIA]

Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w roku 1938 rozgrywane były we Francji. Biało-Czerwoni rozegrali tylko jeden - legendarny mecz. W 1/8 finału przegraliśmy z Brazylią po dogrywce 5:6, a cztery bramki zdobył zawodnik Ruchu Hajduki Wielkie (teraz Ruch Chorzów) Ernest Wilimowski. Przegraliśmy, odpadliśmy z turnieju, ale pokazaliśmy, że potrafimy grać w piłkę. O tym spotkaniu już pewnie wiele przeczytaliście. Portal Podkarpacka Historia przypomniał, że mieliśmy w tym meczu lokalne wątki.

CZYTAJ TAKŻE:

TAK HARTOWAŁA SIĘ MIELECKA STAL [ZDJĘCIA, WIDEO]>>

Pierwsza ważna postać tej kadry narodowej to Józef Kałuża. Osoby, które znają choć trochę historię piłki nożnej od razu powiedzą: legenda Cracovii Kraków. Tak, to prawda. Po tym jak zakończył sportową przygodę został trenerem. Podczas Mundialu był kapitanem związkowym - czyli w tamtych czasach selekcjonerem reprezentacji. Pod jego kierownictwem Polacy dostali się na mistrzostwa wygrywając dwumecz z faworyzowaną Jugosławią (4:0 i 0:1). Kałuża rodził się 11 lutego 1896 roku w Przemyślu. Niemal cały okres zawodniczej kariery związany był ze wspomnianą już wcześniej Cracovią. Rozegrał łącznie 454 spotkania, w których zdobył 476 goli. Reprezentacja pod jego kierownictwem zdobyła czwarte miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku i debiutowała na Mundialu. Józef Kałuża zmarł 11 października 1944 roku w Krakowie. Jego imieniem nazwano stadion Cracovii.

PRZECZYTAJ ARCHIWALNA RELACJA Z MECZU POLSKA - BRAZYLIA>>

Drugi lokalny wątek związany jest ze Stanisławem Baranem. Urodzony 26 kwietnia 1920 roku w Górze Ropczyckiej. Od 14 roku życia trenuje w Resovii Rzeszów. W 1937 roku miał duży udział w zdobyciu przez rzeszowian mistrzostwa lwowskiej ligi okręgowej. Na Mundial we Francji pojechał już jako piłkarz Warszawianki Warszawa. Był rezerwowym i tamte przepisy sprawiły, że nie zagrał na mistrzostwach. W reprezentacji zadebiutował dopiero 27 sierpnia 1939 roku. To był mecz, który kończył pewną erę. Ostatnie przedwojenne spotkanie i mecz Polaków z Węgrami - wygrana Biało-Czerwonych 4:2. Piłkarz przeżył wojnę i już w odrodzonej Polsce cieszył się z mistrzostwa kraju i Pucharu Polski w barwach Łódzkiego Klubu Sportowego. Prowadził również Wisłokę Dębica. Zmarł 12 maja 1993 roku w Łodzi.

Grafika z Wikipedii