Niewidoma Rozalka i rozłożysty buk. Przepiękna opowieść Jędrusia Ciupagi

Nigdy nikomu nie odmówił, a i zdarzało się, że od biedniejszych za swoją usługę grosza nie wziął. Miał jedną córkę Rozalię, którą kochał z żoną nad życie. Rozalka była piękną dziewczyną,  mądrą i bardzo uczynną. Niestety od urodzenia  była niewidoma.

Pomimo swego stanu pomagała jak mogła. A to latem malin nazbierała, a to sukno zimą tkała. Jej oczyma był drewniany kosturek, który towarzyszył jej od najmłodszych lat. Jednym z ulubionych miejsc dziewczyny był stary rozłożysty buk. Często siadała w cieniu drzewa, śpiewała  piosenki i płakała nad swoim losem. Drzewo jakby ją rozumiało; szumiało, a gdy płakała z liści leciały krople.

Tak bardzo chciała widzieć. Zobaczyć bajeczne kolory, o których opowiadali jej rodzice.Tak mijał rok za rokiem, aż przyszła kolejna zima. Za oknem szalała okrutna zamieć, były 20 urodziny Rozalki. Rodzina zasiadła do wieczerzy, gdy ktoś zapukał do drzwi. (...) CZYTAJ DALEJ»