We wtorek, 30 maja, obchody 430 urodzin Miasta Tarnobrzega rozpoczną się mszą świętą w Klasztorze Ojców Dominikanów w intencji miasta i mieszkańców, o godzinie 12, po czym o godzinie 13.30 w Tarnobrzeskim Domu Kultury odbędzie się uroczysta sesja Rady Miasta Tarnobrzega.
Program:
1. Otwarcie sesji.
2. Wystąpienia okolicznościowe.
3. Przyznanie tytułu "Honorowy Obywatel Miasta Tarnobrzega".
4. Przyznanie tytułu "Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega".
5. Prezentacja "8 Wspaniałych".
6. Zamknięcie sesji.
7. Występ artystyczny.
Już wcześniej wiedzieliśmy, że Honorowym Obywatelem Miasta Tarnobrzega zostanie wiceminister infrastruktury Rafał Weber. Z kolei tytuł "Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega" trafi do Stanisława Ledóchowskiego. To krytyk, scenograf, publicysta i poeta. Współzałożyciel "Współczesności" i redaktor "Kolekcjonera Polskiego". Jest znawcą i koneserem kawalerii polskiej oraz kustoszem 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. Za swoją działalność otrzymał nagrodę im. Zygmunta Krasińskiego oraz medal "Zasłużony dla kultury polskiej".
Pośmiertnie tytuł "Zasłużony dla Miasta Tarnobrzega" trafi do Jana Korczyńskiego. Jego życiorys jest bardzo bogaty.
Urodził się 23 maja1896 r. w Mokrzyszowie (obecnie osiedle Tarnobrzega) jako syn Józefa i Józefy z d. Skarabucha. Ukończył szkołę podstawową w Mokrzyszowie w 1907 r. Był członkiem Związku Strzeleckiego w Tarnobrzegu. Pracował też jako pomocnik kancelarzysty. 5 listopada 1914 wstąpił na ochotnika do Legionów Polskich. Służył w 3 Pułku Piechoty, następnie w 1 Pułku Artylerii w kolumnie amunicyjnej II Brygady Legionów. Wziął udział we wszystkich walkach II Brygady: kampanii karpackiej, bukowińskiej, besarabskiej i wołyńskiej.
W październiku 1915 r. wraz z pułkiem udał się na Wołyń, a następnie w lecie 1917 r. z legionistami II Brygady wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po bitwie pod Rarańczą, 16 lutego 1918 r., został internowany przez Austriaków. Jeszcze w tym samym roku wstąpił w szeregi Wojska Polskiego, a następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 1 grudnia 1922 r. został awansowany do stopnia podporucznika korpusu oficerów administracji, a od roku 1924 pełnił funkcję kancelisty w III Oddziale Sztabu Generalnego. Awans na stopień kapitana otrzymał w dniu 1 stycznia 1932 r. 18 września 1939 r. został internowany w Calimanesti w Rumunii. 10 stycznia 1940 r. uciekł z obozu, a następnie przedostał się do Francji. Po zajęciu Francji przez wojska niemieckie i jej kapitulacji ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie 26 czerwca 1940 r. został skierowany do Obozu Oficerów w Broughton w Szkocji, gdzie pełnił funkcję adiutanta Zgrupowania Oficerów Sztabu Głównego. 11 kwietnia 1946 r. otrzymał awans na stopień majora marynarki, a w 1950 r. na podpułkownika piechoty.
Do końca swojego życia mieszkał i działał w Londynie pełniąc m.in. funkcję członka III Rady Rzeczypospolitej na uchodźstwie. Zmarł w wieku 88 lat, w dniu 8 kwietnia 1985 r.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.