W marcu br. Bieszczadzki Park Narodowy ogłosił przetarg na zadanie pn. „Rozbudowa, przebudowa i nadbudowa budynku istniejącego schroniska na Połoninie Wetlińskiej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną”. Wartość zadania miała wynosić około 3 mln złotych, z czego 2,3 mln miało zostać dofinansowane ze środków unijnych, w ramach projektu ,,Zachowanie bioróżnorodności Połoniny Wetlińskiej poprzez ochronę zagrożonych gatunków przed negatywnym oddziaływaniem turystyki"
Nie wpłynęła jednak żadna oferta na przebudowę Chatki Puchatka na Połoninie Wetlińskiej, wobec czego dyrekcja Bieszczadzkiego Parku Narodowego unieważniła przetarg.
Po co przebudowywać?
„Chatka Puchatka” jest mocno wyeksploatowana, wielokrotnie nadbudowywana i przebudowywana. Połoninę Wetlińską w okolicach schroniska odwiedza rocznie około 150 tys. osób, czyli znacznie więcej niż jeszcze kilka lat temu. Od wielu lat występują tu znane wszystkim bieszczadzkim turystom problemy związane z ograniczoną ilością wody, znaczną ilością ścieków, dużymi kosztami ogrzewania i zapewnieniem bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Z drugiej strony otoczenie schroniska to teren bardzo cenny przyrodniczo, bogaty w stanowiska roślin i zwierząt, dla ochrony których powołano nasz Park. Stąd też konieczna jest taka modernizacja infrastruktury turystycznej, która będzie spełniać współczesne wymogi przeciwpożarowe, sanitarne i środowiskowe, a jednocześnie ograniczy koszty utrzymania do akceptowalnego poziomu i przyczyni się do ograniczenia zniszczeń w otoczeniu przyrodniczym.
Nie ma możliwości, aby cele te osiągnąć kolejną, gospodarczą modernizacją istniejącego budynku, konieczna jest gruntowna przebudowa. Głównym celem funkcjonowania obiektu pozostanie funkcja turystyczna.Generalnie obiekt po oddaniu do użytkowania ma służyć jako miejsce odpoczynku podczas wędrówki, miejsce spożycia posiłku i obiekt sanitarny oraz w sytuacjach awaryjnych, jako miejsce noclegowe w salach zbiorowych na ławach.
Nie przewiduje się funkcjonowania schroniska, jako obiektu hotelowego pobytu, ani dla turystów ani dla innej grupy użytkowników, jak sugerują plotki. Stale przybywać tam będzie jedynie obsługa schroniska i dyżurni GOPR w okresie służby.
Jeśli chodzi o rozwiązanie problemów związanych z ograniczoną ilością wody przewidziano pozyskiwanie deszczówki dla celów użytkowych-sanitarnych w ubikacjach wewnętrznych i zewnętrznych. Dla celów spożywczych zakłada się transportowanie wody z ujęcia przy źródle poniżej stacji.
Obiekt będzie wyposażony we własną oczyszczalnię ścieków opartą o technologię sekwencyjnych reaktorów biologicznych SBR. Ścieki będą zbierane siecią kanalizacji z urządzeń sanitarnych i gromadzone w podziemnym zbiorniku retencyjnym na terenie działki, a następnie oczyszczane w biologicznej oczyszczalni ścieków. Ścieki oczyszczone odprowadzane będą do ziemi metodą rozsączu. Osad z reaktora biologicznego będzie suszony i zwożony podobnie jak inne odpady stałe.
Jeśli chodzi o ogrzewanie i zaopatrzenie budynku w energię to planowana jest kotłownia na paliwo ekologiczne. Planowane jest zastosowanie zestawu paneli fotowoltaicznych zamontowanych na dachu budynku stacji z zestawem akumulatorów magazynujących energię elektryczną do zasilania projektowanych w budynku urządzeń wraz z uzupełniającym w razie niedoboru energii, zestawem agregatu prądotwórczego na biopaliwo (olej rzepakowy).
Opracowany projekt gruntownej przebudowy rozwiąże znaczną część problemów związanych z funkcjonowaniem schroniska w tym szczególnym miejscu, oraz przyczyni się do efektywniejszej ochrony cennego otoczenia przyrodniczego.