Skocznie narciarskie na Podkarpaciu. Kiedyś było ich mnóstwo
Skocznie narciarskie na Podkarpaciu - teraz i kiedyś
Skocznia w Mielcu - Górka Cyranowska
Strzyżów
Iwonicz-Zdrój - powiat krośnieński
Krosno
Dukla - powiat krośnieński
Strachocina - powiat sanocki
Korniatków Południowy - powiat łańcucki
Hucisko - powiat rzeszowski
Dąbrowica - powiat leżajski
Zagórz koło Sanoka
Przemyśl Lipowica
Skocznia w Mielcu - Górka Cyranowska
Skocznia w Mielcu - Górka Cyranowska
W sezonie zimowym 1951/1952 w centrum Sanoka istniała prowizoryczna skocznia narciarska, stworzona na północnym stoku Góry Parkowej, na obszarze parku miejskiego im. Adama Mickiewicza.
Przed kolejnym sezonem miejscowi działacze narciarscy postanowili zbudować użyteczną skocznię. W tym celu uzyskali zezwolenie władz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej na wycięcie drzew parkowych. Skocznia była budowana od końca 1952 wskutek zaangażowania sekcji Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Sanoku, sekcji klubu Górnik Sanok kierowanego przez Zbigniewa Dańczyszyna i innych jednostek miejskich.
22 lutego 1965 r. oddano do użytku gruntownie przebudowaną skocznię narciarską. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku była jednym z obiektów (wraz ze skoczniami w Iwoniczu, Dukli i Zagórzu), na których rozgrywano lokalny "Konkurs Czterech Skoczni", wzorowany na turnieju odbywającym się w Austrii i Niemczech.